Heb korte recensie geschreven op www.langzullenwelezen.be. 

Wat een pakkend, geestig en ontroerend boek! Met liefde geschreven. 

Een echte aanrader!

De hoofdpersoon is Eleanor Oliphant en ze leidt een gestructureerd leven. Ze draagt elke dag dezelfde kleren, eet elke dag dezelfde maaltijd en koopt elke vrijdagavond twee flessen wodka. Ze heeft haar leven onder controle. 'Met mij gaat alles goed', zegt ze. Hoewel ze eenzaam is en ongelukkig. Ze heeft ook een complexe relatie met haar moeder. Op een dag verandert haar zorgvuldig gestructureerde leventje wanneer ze samen met een collega een oudere man helpt die op straat gevallen is. De muren die ze zorgvuldig heeft geconstrueerd brokkelen snel af. Want ze weet misschien wel hoe ze moet functioneren maar heeft geen idee hoe ze moet leven.
- (Bron: flaptekst achteraan).

De openingszin

 'Als mensen - taxichauffeurs, mondhygiënisten - me vragen wat ik doe, zeg ik dat ik op een kantoor werk. In bijna negen jaar heeft nog nooit iemand gevraagd op wat voor kantoor, of wat voor soort werk ik daar doe.'

Trailer van het boek

Bekijk het You tube filmpje waarin het boek wordt voorgesteld op 

 www.youtube.com/watch?v=oSstJKX-rYA

Wie is de schrijver?

De schrijver is Gail Honyeman , geboren in 1972, en woont en werkt in Glasgow. Dit is haar debuutroman. Haar korte verhalen hebben meerdere prijzen gewonnen.

Het begin van het boek

De hoofdstukken 1 - 6

In hoofdstuk één maken we kennis met Eleanor. Ze werkt al negen jaar als administratief medewerker in een grafisch ontwerpbureau. Ze leidt een geregeld, saai leven en is er trots op dat ze in haar eentje de regie voert over haar eigen leven. Er volgt een hilarische scène over haar rugpijn die wordt veroorzaakt door ... haar borsten, jawel! In hoofdstuk twee gaat ze met Billy naar een concert. In het voorprogramma treedt een zanger op. Eleanor weet het. Hij is het. Ze heeft hem gevonden. De ware liefde. Ze koopt een computer om thuis mee op internet te gaan om alles op te zoeken over haar geliefde. In hoofdstuk drie zet Eleanor haar online onderzoek verder en heeft enkele damesbladen gekocht om haar te tonen hoe ze goed voor de dag kan komen. Haar doel is 'haar succesvol als een menselijke vrouw te camoufleren' zoals ze zelf zegt. Ze denkt aan een gesprek met haar moeder over haar onbekende vader. Hoofdstuk vier: op woensdagavond wordt ze gebeld door haar moeder. Mamatijd. Ze heeft een ingewikkelde relatie met haar moeder. Hoofdstuk vijf: op vrijdagavond loopt ze samen met een collega van het werk naar buiten. Een bejaarde man valt op straat. Ze schieten de man te hulp en de collega gaat mee met de man in de ambulance. Eleanor zal zijn boodschappen een uurtje later komen brengen. Dit verandert onverwachts haar leven. In hoofdstuk zes komt een maatschappelijk werkster op bezoek - een vervangster van Heather die tot dan toe om de  zes maanden kwam. Eleanor woont in een sociale woning, haar toegewezen toen ze afstudeerde en na haar laatste pleeggezin. Ze heeft een kamerplant Polly waar ze tegen praat.

Met mij gaat alles goed, of toch niet?

We maken kennis met Eleanor als een zeer asociale persoon die in haar eigen wereldje leeft. Ze heeft haar leven zorgvuldig opgebouwd en helemaal onder controle. Ze heeft geen sociale contacten en krijgt nooit bezoek. Op haar werk wordt ze door haar collega's buiten gesloten. 

Ze zit veel in haar hoofd en analyseert bijna gevoelloos haar sociale interacties. Een voorbeeld:

'Als mensen - taxichauffeurs, mondhygiënisten - me vragen wat ik doe, zeg ik dat ik op een kantoor werk. In bijna negen jaar heeft nog nooit iemand gevraagd op wat voor kantoor, of wat voor soort werk ik daar doe. Ik ben er nog niet achter of dat is omdat ik volmaakt voldoe aan het idee dat ze hebben van iemand die op een kantoor werkt of dat ze bij het horen van de zin 'werk op een kantoor' automatisch zelf de lege plekken invullen - vrouw bedient kopieerapparaat, man tikt op toetsenbord.'

Eleanor heeft heeft het dus heel moeilijk met de normale sociale interacties tussen mensen, die ze bijna voortdurend analyseert en in gedachten of luidop uitspreekt. Ze heeft ook over bijna alles wel een mening. 

Eleanor drukt zich heel stijf en vormelijk uit. Ze gebruikt woorden die ik niet ken en dus nam ik er geregeld mijn smartphone bij - Google is mijn vriendje.

Op een vrijdagavond valt een bejaarde man op straat. Samen met een collega helpt ze de man. Dit onverwachte voorval zet een hele reeks gebeurtenissen in gang. Haar collega Raymond houdt contact met haar en zo wordt ze voorzichtig uit haar kleine enge wereldje gehaald. Ondanks de misschien zware thema's is het een positief boek. Dat maakt het heel aantrekkelijk.

Geleidelijk aan kom je meer te weten over wat ze heeft meegemaakt waardoor ze is zoals ze nu is. Dit maakt dat het boek blijft boeien en je wordt meegetrokken in het verhaal van Eleanor. 

Op het einde van het boek neemt het verhaal een wending die ik helemaal niet had zien aankomen. Verrassend en geweldig!

Wat zijn de thema's in dit boek?

Eenzaamheid is hét grote thema in in dit heel mooie en gevoelige boek. Daarnaast gaat het ook over de verstrekkende invloed van traumatische jeugdervaringen op iemand en over hoe we kunnen groeien en veranderen ook als we volwassen zijn. Ook al door mensen zoals Raymond die onbevooroordeeld tijd en aandacht aan anderen geven.

                   Geniet van dit mooie boek!