Een goede raad - J.K. Rowling

Wanneer Barry Fairbrother sterft, komt zijn zitje in de gemeenteraad vrij in het kleine idyllische dorp Pagford. De lege stoel die hij achterlaat is het begin van de grootste strijd die het dorp ooit heeft gekend. Want in Pagford is niets wat het lijkt. 

'Een goede raad' van J.K. Rowlings is haar eerste literaire roman. De schrijfster is bekend van de Harry Potter-serie, zeven boeken die verschenen tussen 1997 en 2007. Van de boeken zijn acht films gemaakt die alle kaskrakers werden.

Ik was dan ook benieuwd naar deze roman.

Eerlijk is eerlijk, verschillende keren heb ik eraan gedacht om te stoppen met lezen. Vooral de eerste helft is moeilijk door te komen. Het verhaal komt niet van de grond, ook al omdat de eerste 200 pagina's het ene personage na het andere zijn opwachting maakt. Het ontbreekt totaal aan spanning.

Een goede raad: maak een lijstje met personages, je zult het nodig hebben.

Zeker 34 personages komen het toneel op en worden gevolgd. Dat maakt dat het verhaal bijna niet verder gaat. Geen enkel personage komt eigenlijk sympathiek over. Het is roddel en geklets van de eerste tot de laatste pagina. Soap en gezwam.

Zeker de eerste tweehonderd pagina's zijn moeilijk door te komen. De schrijfster switcht voortdurend van het ene personage naar het andere. Het is bijna niet bij te houden. Heb je de ene naam al op je lijstje geschreven, een ander dient zich aan. Mensen van verschillende leeftijden, in verschillende levens en situaties. Verschillende personages zijn heel goed uitgediept en beschreven. Vaak tieners en in het bijzonder Krystal Weedon is geweldig neergezet. Haar dialogen en die van haar moeder zijn in het dialect geschreven. Dit leest wat moeilijker maar past naadloos bij de personages.

De tweede helft van het boek vond ik beter. Er komt meer vaart in het verhaal. Vooral vanaf het moment dat er een boodschap van de geest van de overleden Barry op de website van de gemeenteraad verschijnt waarbij prominente leden van het dorp ernstig in diskrediet worden gebracht. Dan was ik toch verkocht.

Achter de idylle van een Engels dorpje gaan grote spanningen schuil. Vooral over de probleemwijk 'The Fields'. Er zijn erge spanningen tussen de universitairen en lager geschoolden, tussen tieners en hun ouders, tussen mensen die in de gemeentepolitiek zitten en niet, tussen mannen en hun vrouw, tussen de inwoners van de stad Yarvil en de inwoners van Pagford, dat tegenover Yarvil ligt. Tussen de leerlingen die naar de gemeenteschool gaan, hun ouders en de leerlingen en ouders die naar de duurdere en 'betere' private school gaan. Tussen ondernemers en werknemers. Tussen tieners onderling. Tussen arm en rijk.

Het kan bijna niet anders of het mondt uit in een regelrecht drama.

Moet je dit boek lezen? Ik weet het niet. Als je houdt van lezen, kun je het proberen. Het is in elk geval een boek voor volwassenen. Vergeet Harry Potter. Dit is een totaal ander boek.