Alles opnieuw - Ruth Ozeki

Na 25 jaar keert Yummi Fuller terug naar het ouderlijk huis omdat haar vader getroffen is door een hartaanval en haar moeder aan de ziekte van Alzheimer lijdt. Ze krijgt te maken met een groep milieu-activisten die protesteren tegen genetisch gemanipuleerde landbouw.

Omdat er in elke kamer van ons huis en in elk gaatje en hoekje boeken liggen, verlies ik er soms ook wel een uit het oog. Alles opnieuw was zo een boek. Een vergeten boek. Begin dit jaar besloot ik het te lezen. Een onbekend boek van een onbekende schrijfster.

Na het lezen ervaar ik het gelukkige gevoel van het afvinken van dat Vergeten Boek. Een opgeruimd hoofd en een boek minder om te lezen.

Ozeki debuteerde in het jaar 2000 met Mijn jaar van het vlees en schreef twee jaar later Alles opnieuw.

Ze is schrijfster, filmmaakster en boeddhistische priester. Neem een kijkje op haar website Ozekiland.

'Het begint met de aarde. Hoe kan het ook anders? Stel je onze planeet voor als de dwarsdoorsnede van een perzik: de pit vormt de kern, het vruchtvlees de mantel en het fluwelen huidje de korst - nee, dat zou geen recht doen aan de korst, waarop zich tenslotte al het leven afspeelt. De aardkorst is vermoedelijk meer als de schil van een sinaasappel, dikker en duurzamer, heel anders dan de dunne huid van zo'n kwetsbare perzik? Toch?'

Het begin nam mij helemaal mee. Van de aarde naar de korst van de aarde zoomen we in op een klein stukje van die korst: Power County, Idaho. Waar de Lloyd Fuller al decennia lang aardappels teelt. Hij bracht na de oorlog zijn vrouw, Momoko, mee uit Japan en samen runden ze het boerenbedrijf. Al snel legde Momoko zich toe op tuinieren. Ze plantte fruit- en bloemensoorten die ze daar nog nooit hadden gezien. Zoals haar buurvrouw zei:

'Ze mag dan geel wezen, maar ze heeft groene vingers.'

Wanneer hun enige dochter Yummy, roepnaam Yumi, veertien is, loopt ze weg van huis. Ze heeft een relatie met haar geschiedenisleraar en wanneer dat word ontdekt, verdwijnt ze uit de streek.

Ondertussen heeft haar jeugdvriendin Cass samen met haar man het grootste deel van de grond van de Fullers gekocht. Wanneer Lloyd een hartaanval krijgt en Momoko de ziekte van Alzheimer heeft, kan Cass de zorg voor haar buren niet meer aan. Het wordt tijd dat hun enige dochter naar huis terugkomt.

Momoko en Lloyd hebben een klein zaadbedrijf en een zaadcatalogus waar klanten biologische zaden kunnen kopen van de groenten die zelf kweken en waarvan ze de zaden oogsten.

Yumi keert terug, ze is inmiddels moeder van drie kinderen. Ongeveer terzelfdertijd wordt Lloyd die diepgelovig is, 'ontdekt' door en groep milieu-activisten die in hem hun nieuwe goeroe zien. En de geschiedenisleraar komt ook terug als pr-man van een biotechnologisch bedrijf.

De verwikkelingen die daaruit voortvloeien drijven de roman verder. Het is een bijzonder originele roman. Hoewel ik het moeilijk had met twee wendingen in het verhaal die mij heel ongeloofwaardig overkwamen.

Het boek bevat zeven hoofdstukken die mij deden denken aan de zeven scheppingsdagen en elk hoofdstuk wordt voorafgegaan door een of meer toepasselijke citaten. De beschrijvende gedeelten over de streek en de aardappelteelt zijn interessant. Het boek bestaat voor een groot deel uit dialogen die goed geschreven zijn.

Tegelijk is het boek ook een psychologische roman over de ouder-kind relatie, ongewild kinderloos zijn, vriendschap.

Een groot thema in het boek is onze relatie met de natuur. Hoe gaan we om met ons voedsel? Hoe moeten we de wereld voeden? Met welke landbouwmethoden? Gaan we monoculturen blijven gebruiken? Met veel pesticiden en insecticiden? Kunnen we ook genetisch gemodificeerde rassen gaan telen?

Kortom een boek over familie en familieverhoudingen, over politiek en over milieu.

Een boek over zaaien en oogsten. En vooral over het vermogen om te vernieuwen dat in elk van ons aanwezig is.

'Dat uw tuinen mogen bloeien.'